Ελλάδα: Η τελευταία Σοβιετική Δημοκρατία

Παλιότερα λέγαμε για αστείο οτι η Ελλάδα είναι η τελευταία Σοβιετική Δημοκρατία. Χθές, οι έλληνες τραπεζίτες που παρουσιάσαν τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας στους διεθνείς οίκους αξιολόγησης Standard and Poor και Moody’s το είπαν πολύ σοβαρά.

Τους εξήγησαν οτι η προσπάθεια που γίνεται σήμερα στην Ελλάδα, είναι να αλλάξει μια κρατική οικονομία σε μια οικονομία της αγοράς. Και αυτή είναι η αλήθεια. Παρά το γεγονός οτι οι Έλληνες επιχειρηματίες θεωρούν τον ιδιωτικό τομέα σύγχρονο, υγιή και δυναμικό, η πραγματικότητα είναι άλλη. Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα είναι ελάχιστα ανεπτυγμένος, περιορίζεται στις υπηρεσίες και στηρίζεται ευθέως ή εμμέσως στον δημόσιο τομέα. Προσοχή! Δεν λέω οτι δεν υπάρχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις μεγάλες και μικρές που λειτουργούν ανταγωνιστικά χωρίς να εξαρτώνται απο το Δημόσιο χρήμα. Όμως αυτές είναι λίγες και είναι αυτές για τις οποίες όλοι είμαστε περήφανοι. Όμως η δομή του ιδιωτικού τομέα στηρίχθηκε μέχρι σήμερα στις κρατικές δαπάνες και στις κρατικές διευκολύνσεις. Μέχρι σήμερα πολλές απο τις μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες είχαν ώς μοναδικό πελάτη το ελληνικό δημόσιο. Ζούσαν με τα δημόσια έργα είτε στις κατασκευές, είτε στην πληροφορική είτε στον αμυντικό κλάδο ή ακόμη και στον τραπεζικό τομέα, ακόμη και στα Media.

Οι μεγάλες αυτές επιχειρήσεις έπαιρναν τα έργα απο το δημόσιο, τα εκτελούσαν με υπεργολαβίες σε άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, προσλάμβαναν επιστημονικό προσωπικό και εργάτες και έτσι το δημόσιο χρήμα διαχέονταν παντού. Τελικά όλοι, μεγάλοι και μικροί ζούσαν απο το δημόσιο χρήμα.

Οι τράπεζες μέχρι πριν απο μερικές δεκαετίες  ζούσαν απο τους τίτλους του δημοσίου, τα Media απο τη διαφημιστική δαπάνη του δημοσίου και όλοι μαζί απο τις προνομιακές σχέσεις που είχαν με τον πολιτικό κόσμο. Σε αυτές τις προνομιακές σχέσεις στηρίχθηκε η αδειοδότηση των κατασκευαστικών εταιριών, των τηλεοπτικών καναλιών, της άδειας για τη λειτουργία τράπεζας, των συμβάσεων και των αδειών τηλεπικοινωνιών κλπ.

Είχαμε λοιπόν μια κρατική οικονομία η οποία στηριζόταν στη διαπλοκή. Η διαπλοκή δεν ήταν ένα εντοπισμένο σε ορισμένες επιχειρήσεις φαινόμενο, ούτε σε ορισμένους πολιτικούς. Ήταν η βάση της ελληνικής οικονομίας.

Αυτό είναι που θα αλλάξει τώρα, λόγωκυρίως της κρίσης και λιγότερο λόγω της βούλησης του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου. Φυσικά κάποιοι πολιτικοί και κάποιοι επιχειρηματίες, θέλουν να αλλάξει η κατάσταση, αλλά αυτοί είναι κυρίως οι πιο ανίσχυροι. Οι «μεγάλοι» θέλουν να διατηρηθεί η διαπλοκή διότι συμμετέχουν σε αυτήν και αποφεύγουν τον ανταγωνισμό. Όμως η κρίση δεν το επιτρέπει. Δεν το επιτρέπει διότι δεν υπάρχει δημόσιο χρήμα για να δωθεί στις επιχειρήσεις.

Ας μη γελοιόμαστε. Αν δεν φτάναμε μέχρι εδώ, αν δεν είμαστε υπο πτώσευση, αν δεν σταμάταγαν οι ξένοι να μας δανείζουν και αν δεν αναλάμβανε η τρόικα τη διαχείριση της ελληνικής οικονομίας, τα ίδια και χειρότερα θα κάναμε. Θυμηθείτε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού πρίν τις εκλογές, οτι λεφτά υπάρχουν, θυμηθείτε και τον σχεδιασμό που είχε κάνει για την οικονομική του πολιτική, που στηριζόταν στις δημόσιες επενδύσεις και θα συμφωνήσετε.

Είμασταν πράγματι η τελευταία Σοβιετική Δημοκρατία και τώρα πρέπει να γίνουμε οικονομία της αγοράς.

Πηγή:Reporter.gr

Advertisement